Posts

Showing posts from 2012

చీకటిని తరిమేసే చిరునవ్వుల దీపాలు

Image
చిన్నారిపొన్నారి చిరునవ్వులబుజ్జాయి నీ లేలేతపాదాలను నేలమ్మను  ముద్దాడి నీ సిరిమువ్వలగజ్జలతో తనయెదపై నువ్వు నర్తిస్తుంటే ఆకాశం ఆక్రోసించింది తనకు ఆ అదృష్టంలేదని....... ఆ అక్రోసాన్నికూడా ఆనందంగా మార్చింది నీ ఆనందతాండవం...... అది గమనించిన ఆకాశం తన ఆనందభాష్పాలతో నీకు అభిషేకం చేసింది చిరుజల్లులతొ..... నువ్వు వానజల్లులో పాలబుగ్గలతో ఆడుకుంటుంటే మేఘాలు చప్పట్లు కొడుతూ నీ నర్తనకి తాళంవేస్తున్నాయి...... అమ్మ నీకోసం జాబిల్లిని రారమ్మని ఆహ్వానాన్ని పంపితే,తను రాలేని అశక్తతను, నిన్ను ఎత్తుకోలేని దురదృష్టాన్ని తిట్టుకుంటూ బాధతో రోజురోజుకీ కందిపోతున్నాడు చిన్నారి పొన్నారి బుజ్జాయీ ఒక్కచిరునవ్వు వరము ఈయవమ్మ జాబిల్లికీ,  మళ్ళీ దానితో పున్నమి వెన్నెలని పండిచగలడు........ నీమీద ఏ గాలిశొకిందో, ఏ కన్నుపడిందో,విధి వెక్కిరించిందోగానీ??? కొందరి మనుష్యులలోని రాక్షసత్వానికి బలి అయ్యింది నీ మనోహరమైన చిరునవ్వు........ నీ కన్నీరుకూడా కరిగించలేకపోయింది ఆ రాతికొండలాంటి గుండెలని......... నువ్వు నర్తించినా, నవ్వినా, ఏడ్చినా చివరికి నువ్వు నిద్రపోతున్నా కూడా నీ కలలను చూసి మురుసిపోయింది...

అనగనగా ఒక డైట్ కధ!!!!!!!

 "ఒరేయ్ వెధవ! జాగ్రత్తరా!!! బైక్ నెమ్మదిగా నడుపు నీకు ఎందుకంత కంగారు, నీ డ్రైవింగ్ అంటే నాకు అందుకే భయం"......వెనకాల కూర్చున్న మా నాన్నారు అరుస్తున్నారు. మా నాన్నని ఎప్పుడూ ఇలాగే భయపెడుతూ ఉంటాను. దాంతో నాకు ఆయన చేతిలో ఇంటికి వెళ్ళేంతవరకు తిట్లు, ఆ తర్వాత మా అమ్మ చేతితో చేసిన అట్లు తినడం అలవాటైపోయింది.              ఎప్పట్లాగే మా నాన్నగారిని ప్రొద్దున్న స్విమ్మింగ్ పూల్ నుంచీ ఇంటికి తీసుకురావడం రోజూ నా డ్యూటి. ఆ తర్వాత ఇంటికి రాగానే వెంటనే ఎవరి పనులకి వాళ్ళు రెడీ అయిపోయి అదే బైక్ మీద మా నాన్నారు, నన్ను మా చెల్లిని కాలేజ్ కి దింపి రైయ్ మని  ఆయన ఆఫీస్ కి వెళ్ళడం, తిరిగి సాయంత్రం ఎవరి దారిన వాళ్ళం ఇంటికి రావడం, మేమేదో దేశాన్ని మా భుజస్కందాలమీద మోసి అలసిసొలసీ అన్నంత కట్టింగ్ ఇచ్చి ఒకళ్ళం బెడ్ మీదా, ఒకళ్ళు టీవీకి, కంప్యూటర్ కి అతుక్కుపోయేవాళ్ళం. పాపం మా అమ్మకి మా సేవ ఎక్కువైపోయెది. ఎప్పుడూ విసుక్కోకుండా మాకు నచ్చినవన్ని చేసేది . మా చెల్లి ఎప్పుడూ  చిన్నపట్నుంచీ తిండి అంటే మాత్రం ఎలాదాన్ని ఎగ్గొట్టాలా  అని తెగ స్కెచ్లు వేస్తూ ఉ...